باشد پرنده! 

             کوچ بکن سمت خانه ات ..

هر چند، سخت می گذرد با بهانه ات ..

آن جا امیدوارم از آواز پُر شوی ..

موسیقی و غزل بشود آب و دانه ات

پاییز، سهم حنجره من، تو سعی کن

سرشار از بهار بماند ترانه ات ..

نگذار در خشونت مردانه حل شود

رفتار مینیاتوری دخترانه ات !!

من می روم صدا شوم و زندگی کنم

در بیت بیتِ هر غزلِ عاشقانه ات ..

- مهدی فرجی

ثبت شده در یکشنبه 94/2/27 ساعت 3:13 عصر توسط Mahdi نظرات شما () |